เมื่อรู้ว่าร่างกายนี้แตกดับง่ายเหมือนหม้อน้ำ

พึงป้องกันจิตให้มั่นเหมือนป้องกันเมืองหลวง

แล้วพึงรบกับพญามารด้วยอาวุธคือปัญญา - พุทธวจนะ

เย จิตฺตํ สญฺญเมสฺสนฺติ โมกฺขนฺติ มารพนฺธนา.

ผู้รู้จักควบคุมจิตใจ จะพ้นไปได้จากบ่วงของมาร

ตณฺหาย อุฑฺฑิโต โลโก ชราย ปริวาริโต มจฺจุนา ปิหิโต โลโก ทุกฺเข โลโก ปติฏฺฐิโต.

โลกถูกตัณหาก่อขึ้น ถูกชราล้อมไว้ ถูกมฤตยูปิดไว้ จึงตั้งอยู่ในทุกข์

โลกถูกความอยากผูกมัดไว้ จะหลุดได้ เพราะกำจัดความอยาก,

เพราะละความอยากเสียได้ จึงชื่อว่าตัดเครื่องผูกทั้งปวงได้ - พุทธภาษิต

ภิกษุผู้มีธรรมเป็นเครื่องอยู่อย่างนี้  มีสติ ไม่ประมาท ละความนับถือมั่นว่าของเราได้แล้วเที่ยวไป

เป็นผู้รู้ พึงละชาติ ชรา โสกะ ปริเทวะ และทุกข์ ในโลกนี้ได้

ผู้ไม่คำนึงถึงสิ่งที่ยังไม่มาถึง  ย่อมไม่เศร้าโศกถึงสิ่งที่ล่วงไปแล้ว,

ผู้เห็นความสงัดในผัสสะทั้งหลาย ย่อมไม่ถูกชักนำไปในทิฏฐิทั้งหลาย - พุทธภาษิต

โลโภ โทโส จ โมโห จ ปุริสํ ปาปเจตสํ หึสนฺติ อตฺตสมฺภูตา ตจสารํว สมฺผลํ.

โลภะ โทสะ โมหะ เกิดจากตัวเอง ย่อมเบียดเบียนผู้มีใจชั่ว ดุจขุยไผ่ฆ่าต้นไผ่ฉะนั้น

สจิตฺตปริยายกุสลา ภเวยฺยุง.

พึงเป็นผู้ฉลาดในกระบวนจิตของตน

สพฺเพสํ สหิโต โหติ สทฺธมฺเม สุปติฏฺฐิโต.

ผู้ตั้งมั่นอยู่ในสัทธรรม เป็นผู้เกื้อกูลแก่คนทั้งปวง

โสรจฺจํ อวิหึสา จ ปาทา นาคสฺส เต ทุเว สติ จ สมฺปชญฺญญฺจ จรณา นาคสฺส เต ปเร.

โสรัจจะ และ อวิหิงสานั้น เป็นช้างเท้าหลัง สติ และ สัมปชัญญะนั้น เป็นช้างเท้าหน้า

สติมโต สทา ภทฺทํ.

คนมีสติ เท่ากับมีสิ่งนำโชคอยู่ตลอดเวลา

ท่านทั้งหลาย  จงยินดีในความไม่ประมาท    คอยรักษาจิตของตน

จงถอนตนขึ้นจากหล่ม    เหมือนช้างที่ตกหล่มถอนตนขึ้นฉะนั้น

โกธํ ทเมน อุจฺฉินฺเท

พึงตัดความโกรธด้วยความข่มใจ

กามทั้งหลาย ตระการหวานชื่นใจ ย่อมย่ำยีจิตโดยรูปร่างต่าง ๆ กัน

บุคคลพึงเห็นโทษในกามคุณแล้วเที่ยวไปผู้เดียวเหมือนนอแรด

ไม่มีไฟใด เสมอราคะ  ไม่มีเคราะห์ใด เสมอโทสะ

ไม่มีข่ายดักสัตว์ใด เสมอโมหะ  ไม่มีแม่น้ำใด เสมอตัณหา

ปรวชฺชานุปสฺสิสฺส นิจฺจํ อุชฺฌานสญฺญิโน อาสวา ตสฺส วฑฺฒนฺติ อารา โส อาสวกฺขยา.

คนที่เห็นแต่โทษผู้อื่น คอยแต่เพ่งโทษนั้น อาสวะก็เพิ่มพูน เขายังไกลจากความสิ้นอาสวะ

เสโล ยถา เอกฆโน วาเตน น สมีรติ เอวํ นินฺทาปสํสาสุ น สมิญฺชนฺติ ปณฺฑิตา.

ภูเขาหินแท่งทึบ ไม่สั่นสะเทือนเพราะลมฉันใด, บัณฑิตย่อมไม่หวั่นไหวในนินทาและสรรเสริญฉันนั้น

สงฺขารา ปรมา ทุกฺขา.

สังขารทั้งหลายเป็นทุกข์อย่างยิ่ง

มนสา สํวโร สาธุ.

พวกเธออย่ามัวประมาท อย่ามัวเอาแต่สนุกยินดีในกามคุณอยู่เลย

ผู้ไม่ประมาท เพ่งพินิจตามความเป็นจริงเท่านั้น จึงจะบรรลุถึงความสุขอันไพบูลย์ได้ - พุทธวจนะ

นตฺถิ ราคสโม อคฺคิ.

ไฟเสมอด้วยราคะ ไม่มี

ผู้ใดไม่รู้ ย่อมก่ออุปธิ ผู้นั้นเป็นคนเขลา เข้าถึงทุกข์บ่อย ๆ

เพราะฉะนั้น  ผู้รู้เห็นแดนเกิดแห่งทุกข์ จึงไม่ควรก่ออุปธิ

นตฺถิ สนฺติปรํ สุขํ.

สุขอื่นนอกจากความสงบไม่มี