นตฺถิ ตณฺหาสมา นที.

แม่น้ำเสมอด้วยตัณหา ไม่มี

ภิกษุรู้โทษอย่างนี้ว่า ตัณหาเป็นแดนเกิดแห่งทุกข์แล้ว

พึงเป็นผู้ปราศจากตัณหา ไม่ถือมั่นและมีสติอยู่ทุกอิริยาบถเถิด - พุทธภาษิต

อปฺโป หุตฺวา พหุ โหติ วฑฺฒเต โส อขนฺติโช

ความโกรธน้อยแล้วมาก มันเกิดจากความไม่อดทน จึงทวีขึ้น

ท่านทั้งหลาย  จงยินดีในความไม่ประมาท    คอยรักษาจิตของตน

จงถอนตนขึ้นจากหล่ม    เหมือนช้างที่ตกหล่มถอนตนขึ้นฉะนั้น

ชิฆจฺฉา ปรมา โรคา สงฺขารา ปรมา ทุกฺขา เอตํ ญตฺวา ยถาภูตํ นิพฺพานํ ปรมํ สุขํ.

ความหิวเป็นโรคอย่างยิ่ง สังขารเป็นทุกข์อย่างยิ่ง รู้ข้อนั้นตามเป็นจริงแล้ว ดับเสียได้ เป็นสุขอย่างยิ่ง

อานาปานสฺสติ ยสฺส ปริปุณฺณา สุภาวิตา กาโยปิ อนิญฺชิโต โหติ จิตฺตมฺปิ โหติ อนิญฺชิตํ.

สติกำหนดลมหายใจเข้าออก อันผู้ประเสริฐอบรมบริบูรณ์ดีแล้ว, ทั้งกายทั้งจิตของผู้นั้นก็ไม่หวั่นไหว

โย จ ปปญฺจํ หิตฺวาน นิปฺปปญฺจปเท รโต อาราธยิ โส นิพิพานํ โยคกฺเขมํ อนุตฺตรํ.

ผู้ละปัญจธรรมที่ทำให้เนิ่นช้าได้แล้ว ยินดีในธรรม ที่ไม่มีสิ่งทำให้เนิ่นช้า

ผู้นั้นก็บรรลุพระนิพพาน อันปลอดจากโยคะ ไม่มีธรรมอื่นยิ่งกว่า

นตฺถิ ราคสโม อคฺคิ.

ไฟเสมอด้วยราคะ ไม่มี

จิตฺตสฺส ทม สาธุ.

การฝึกจิต เป็นการดี

ยสฺส นตฺถิ อิทํ เมติ ปเรสํ วาปิ กิญฺจนํ มมตฺตํ โส อสํวินฺทํ นตฺถิ เมติ น โสจติ.

ผู้ใดไม่มีกังวลว่านี้ของเรา นี้ของผู้อื่น ผู้นั้นเมื่อไม่ถือว่าเป็นของเรา จึงไม่เศร้าโศกว่าของเราไม่มี ดังนี้

คนที่นึกถึงพระนิพพาน พึงครอบงำ ความหลับ ความเกียจคร้าน ความท้อแท้,

ไม่พึงอยู่ด้วยความประมาท ไม่พึงตั้งอยู่ในความทะนงตัว

นตฺถิ สนฺติปรํ สุขํ.

สุขอื่นนอกจากความสงบไม่มี

อิจฺฉา หิ อนนฺตโคจรา.

ความอยาก มีอารมณ์หาที่สุดมิได้เลย

สพฺพรตึ ธมฺมรติ ชินาติ

ความยินดีในธรรมะ ย่อมชนะความยินดีทั้งปวง

เย จิตฺตํ สญฺญเมสฺสนฺติ โมกฺขนฺติ มารพนฺธนา.

ผู้รู้จักควบคุมจิตใจ จะพ้นไปได้จากบ่วงของมาร

อวิชฺชานิวุตา โปสา.

คนทั้งหลาย อันถูกอวิชชาหุ้มห่อไว้

ไม่มีไฟใด เสมอราคะ  ไม่มีเคราะห์ใด เสมอโทสะ

ไม่มีข่ายดักสัตว์ใด เสมอโมหะ  ไม่มีแม่น้ำใด เสมอตัณหา

สติมโต สทา ภทฺทํ.

คนมีสติ เท่ากับมีสิ่งนำโชคอยู่ตลอดเวลา

มโนปุพฺพงฺคมา ธมฺมา.

ธรรมทั้งหลาย มีใจเป็นหัวหน้า

อปฺปมตฺตา สตีมนฺโต สุสีลา โหถ ภิกฺขโว สุสมาหิตสงฺกปฺปา สจิตฺตมนุรกฺขถ.

ภิกษุทั้งหลาย  พวกเธอจงเป็นผู้ไม่ประมาท  มีสติ  มีศีลดีงาม  ตั้งความดำริไว้ให้ดี  คอยรักษาจิตใจของตน

หากกล่าวพุทธพจน์ได้มาก แต่เป็นคนประมาท ไม่ทำตามพุทธพจน์นั้น

ก็ไม่มีส่วนแห่งสามัญญผล เหมือนคนเลี้ยงโค คอยนับโคให้ผู้อื่นฉะนั้น - พุทธภาษิต

สงฺขารา ปรมา ทุกฺขา.

สังขารทั้งหลายเป็นทุกข์อย่างยิ่ง