นตฺถิ ราคสโม อคฺคิ.

ไฟเสมอด้วยราคะ ไม่มี

โลกมีความเพลิดเพลินเป็นเครื่องผูก มีวิตกเป็นเครื่องเที่ยวไป

เพราะละตัณหาเสียได้ จึงชื่อว่าตัดเครื่องผูกได้ทั้งหมด - พุทธภาษิต

โลกถูกความอยากผูกมัดไว้ จะหลุดได้ เพราะกำจัดความอยาก,

เพราะละความอยากเสียได้ จึงชื่อว่าตัดเครื่องผูกทั้งปวงได้ - พุทธภาษิต

เมื่อรู้ว่าร่างกายนี้แตกดับง่ายเหมือนหม้อน้ำ

พึงป้องกันจิตให้มั่นเหมือนป้องกันเมืองหลวง

แล้วพึงรบกับพญามารด้วยอาวุธคือปัญญา - พุทธวจนะ

ไม่ควรแส่หาความผิดผู้อื่น หรือธุระที่เขาทำแล้วหรือยังไม่ทำ

ควรตรวจดูเฉพาะกิจ ที่ตนทำหรือยังไม่ทำเท่านั้น - พุทธวจนะ

คนมีปัญญาดีไม่ประมาทในเมื่อผู้อื่นประมาท    มักตื่นในเมื่อผู้อื่นหลับ  

ย่อมละทิ้งผู้ประมาท  (คนโง่) เหมือนม้าฝีเท้าเร็ว   ทิ้งม้าไม่มีกำลังไปฉะนั้น

ยา กาจิมา ทุคฺคติโย อสฺมึ โลเก ปรมฺหิ จ อวิชฺชามูลกา สพฺพา อิจฺฉาโลภสมุสฺสยา.

ทุคติในโลกนี้และโลกหน้า ล้วนมีอวิชชาเป็นราก มีอิจฉาและโลภเป็นลำต้น

ปรวชฺชานุปสฺสิสฺส นิจฺจํ อุชฺฌานสญฺญิโน อาสวา ตสฺส วฑฺฒนฺติ อารา โส อาสวกฺขยา.

คนที่เห็นแต่โทษผู้อื่น คอยแต่เพ่งโทษนั้น อาสวะก็เพิ่มพูน เขายังไกลจากความสิ้นอาสวะ

ปญฺจกฺขนฺธา ปริญฺญาตา ติฏฺฐนฺติ ฉินฺนมูลกา ทุกฺขกฺขโย อนุปฺปตฺโต นตฺถิทานิ ปุนพฺภโว.

เบญจขันธ์ที่กำหนดรู้แล้ว มีรากขาดตั้งอยู่ ถึงความสิ้นทุกข์แล้ว ก็ไม่มีภพต่อไปอีก

โย จ ปปญฺจํ หิตฺวาน นิปฺปปญฺจปเท รโต อาราธยิ โส นิพิพานํ โยคกฺเขมํ อนุตฺตรํ.

ผู้ละปัญจธรรมที่ทำให้เนิ่นช้าได้แล้ว ยินดีในธรรม ที่ไม่มีสิ่งทำให้เนิ่นช้า

ผู้นั้นก็บรรลุพระนิพพาน อันปลอดจากโยคะ ไม่มีธรรมอื่นยิ่งกว่า

ธมฺเม ฐิตา เย น กโรนฺติ ปาปกํ.

ผู้ตั้งอยู่ในธรรม ย่อมไม่ทำบาป

สพฺเพ ธมฺมา นาลํ อภินิเวสาย.

สิ่งทั้งหลายทั้งปวง ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น

เย จิตฺตํ สญฺญเมสฺสนฺติ โมกฺขนฺติ มารพนฺธนา.

ผู้รู้จักควบคุมจิตใจ จะพ้นไปได้จากบ่วงของมาร

เย สนฺตจิตฺตา นิปกา สติมนฺโต จ ฌายิโน สมฺมา ธมฺมํ วิปสฺสนฺติ กาเมสุ อนเปกฺขิโน.

ผู้มีจิตสงบ มีปัญญาเครื่องรักษาตัว มีสติ เป็นผู้เพ่งพินิจ ไม่เยื่อใยในกาม ย่อมเห็นธรรมโดยชอบ

น ปรํ นาปิ อตฺตานํ วหึสติ สมาหิโต.

ผู้มีจิตใจตั้งมั่น ย่อมไม่เบียดเบียนคนอื่น และแม้ตนเอง

อิจฺฉา หิ อนนฺตโคจรา.

ความอยาก มีอารมณ์หาที่สุดมิได้เลย

อวิชฺชานิวุตา โปสา.

คนทั้งหลาย อันถูกอวิชชาหุ้มห่อไว้

หากกล่าวพุทธพจน์ได้มาก แต่เป็นคนประมาท ไม่ทำตามพุทธพจน์นั้น

ก็ไม่มีส่วนแห่งสามัญญผล เหมือนคนเลี้ยงโค คอยนับโคให้ผู้อื่นฉะนั้น - พุทธภาษิต

อุจฺฉินฺนภวตณฺหสฺส สนฺตจิตฺตสฺส ภิกฺขีโน วิกฺขีโณ ชาติสํสาโร นตฺถิ ตสฺส ปุนพฺภโว.

ภิกษุผู้ถอนภวตัณหาได้แล้ว มีจิตสงบแล้ว สิ้นความเวียนเกิดแล้ว ย่อมไม่มีภพอีก

โสรจฺจํ อวิหึสา จ ปาทา นาคสฺส เต ทุเว สติ จ สมฺปชญฺญญฺจ จรณา นาคสฺส เต ปเร.

โสรัจจะ และ อวิหิงสานั้น เป็นช้างเท้าหลัง สติ และ สัมปชัญญะนั้น เป็นช้างเท้าหน้า

วิสุทฺธิ สพฺพกฺลเสหิ โหติ ทุกฺเขหิ นิพฺพุติ.

ความหมดจดจากกิเลสทั้งปวง เป็นทางดับทุกข์ทั้งหลาย

สพฺพรตึ ธมฺมรติ ชินาติ

ความยินดีในธรรมะ ย่อมชนะความยินดีทั้งปวง